Prikkelbare darm syndroom bleek een darmparasiet te zijn

prikkelbare-darm-syndroom-bleek-een-darm-parasiet-te-zijn

Op zeventienjarige leeftijd kreeg ik de diagnose prikkelbare darm syndroom (PDS); een darmaandoening waarbij de darmwerking verstoord is met klachten als buikpijn, een wisselende of afwijkende ontlasting. Na terugkomst van een onhygiënisch muziekfestival in 2011, werden mijn darmklachten steeds erger en ontwikkelde ik energieklachten. Daarom heb ik toen aanvullend onderzoek gedaan, waaronder een ontlastingstest op parasieten. Deze test was destijds negatief. Vorig jaar heb ik uit interesse vanwege mijn expertise een uitgebreid darmfloraonderzoek gedaan. Tot mijn grootste verbazing kwam hier uit dat ik wel een darmparasiet had, namelijk de Dienta Moeba Fragilis. Hoe is het mogelijk dat er in eerder onderzoek geen darmparasiet is gevonden en jaren later deze toch uit de ontlastingstest komt? Dit leg ik uit in dit artikel.

De methodiek van ontlastingsonderzoek is veranderd

Na het vinden van een darmparasiet heb ik contact opgenomen met mijn huisarts. Ik heb haar het volgende gevraagd: “Hoe kan het dat er een darmparasiet is gevonden, terwijl deze in het verleden niet is gevonden bij een ontlastingsonderzoek?” Mijn huisarts gaf de volgende verklaring: De methodiek van het ontlastingsonderzoek is veranderd. Sinds een jaar of drie is dit onderzoek veel betrouwbaarder, waardoor het kan zijn dat er nu wel een parasiet gevonden wordt terwijl die eerder niet werd aangetoond. Een aanpassing die genoemd werd is dat er nu vaak twee buisjes ontlasting worden afgenomen in plaats van één. De kans dat er dan wel een parasiet gevonden wordt is dan verdubbeld.  

De ontlastingsonderzoek wordt niet correct uitgevoerd

Bij een ontlastingstest op een darmparasiet wordt een formulier meegeleverd met instructies over hoe dit onderzoek uitgevoerd moet worden. De stappen die hier op beschreven werden vond ik heel duidelijk, maar er wordt wel iets over het hoofd gezien. Namelijk dat het ook van belang is waar in de ontlasting een stukje monster wordt afgenomen. Indien een patiënt alleen een stukje monster afneemt aan het uiteinde van de ontlasting, wordt deze niet correct uitgevoerd. Het kan namelijk zo zijn dat de parasiet meer in het midden zit van de ontlasting, maar dit is meestal niet zichtbaar. Een kleine aanpassing in de methodiek kan helpen om de kans op het accuraat uitvoeren van dit onderzoek te verhogen. Mijn advies is om patiënten te adviseren om zowel een stukje van de linkerkant, het midden en de rechterkant van de feces af te nemen. 

De parasietentest wordt op een goede dag uitgevoerd

Misschien heeft uw patiënt de parasietentest gedaan op een dag dat de ontlasting juist heel goed was, terwijl deze normaal gesproken juist te hard of te zacht is. Uit ervaring weet ik dat een parasiet sneller gevonden wordt bij ontlasting met een afwijkende consistentie. Bespreek met uw patiënt dat het beter is om de ontlastingstest niet uit te voeren op een dag dat de ontlasting een normale consistentie heeft, indien de patiënt normaal gesproken een afwijkende consistentie, geur of kleur van de feces heeft. Adviseer uw patiënt om een dag of een paar dagen later het ontlastingsonderzoek uit te voeren, op het moment dat de consistentie van de feces veranderd is naar afwijkend. 

Het betekent niet gelijk dat als een patiënt eerder een ontlastingsonderzoek op parasieten heeft gedaan dat dit onderzoek over gedaan moet worden. In veel gevallen is dit nodig en kan er een andere oorzaak zijn van de maag-darmklachten. Verwijs uw patiënt door voor een maag-darmadviesgesprek, waarin ik uw patiënt adviseer over hoe zijn/haar maag-darmklachten verminderd kunnen worden en hoe op een effectieve manier oorzaken opgespoord kunnen worden.

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *